No crec que ser agnòstic sigui tenir por o vergonya a proclamar-se obertament a ser ateu. Com sap un ateu amb seguretat que Déu no existeix? I un deista, com ho sap que Déu existeix? Els arguments que sostenen aquestes postures no em semblen prou sòlids, perquè ningú pot saber que després de la mort no hi ha res (com diuen els ateus) i tampoc crec que existeixi un Déu que està a tot arreu, ja que no l'he vist mai.
És per això que la meva postura és agnosticista, crec que tot això és una cosa massa enrabessada i que el millor és no poder pronunciar-se.
